Runaway Train (1985)

Δύο κατάδικοι δραπευτεύουν απο μια φυλακή υψίστης ασφαλείας στην Αλάσκα. Κυνηγημένοι ανεβαίνουν στο τελευταίο βαγόνι ενός φορτηγού τρένου. Ο οδηγός πεθαίνει και το τρένο μένει ακυβέρνητο ενω ταυτόχρονα τους καταδιώκει με ελικόπτερο ο διευθυντής των φυλακών.

Χολιγουντιανή παραγωγή σε σκηνοθεσία του αυτοεξόριστου Ρώσου Andrei Konchalovsky πάνω σε σενάριο του μεγάλου Akira Kurosawa  διασκευασμένο από τον φυλακόβιο συγγραφέα Edward Bunker (ο Mr. Βlue του Reservoir Dogs.1992). Απίστευτος συνδιασμός... Ξεκινά με τα αγαπημένα κλισέ των ταινιών φυλακής - εξέγερση - οι κρατούμενοι γιορτάζουν γιατί μετά από 3 χρόνια βγαίνει από την απομόνωση ο ισοβίτης ληστής τραπεζών Manny- "Όχι ανθρωπος, ένα ζωο". Αυτός ανταποκρίνεται στις προκλήσεις του σαδιστή διοικητή και ετοιμάζεται για την επόμενη απόπειρα απόδρασης. Απρόθυμα δέχεται μαζί του έναν αφελή μποξερ, το παιδί για το καρότσι με τα άπλυτα,  που τον βλέπει σαν ήρωα. Ο δρόμος για την ελευθερία περνά από σκατά και χιονισμένα άγρια τοπία. Ανεβαίνουν στο Τρένο Της Μεγάλης Φυγής (ελλ. τίτλος) με άγνωστο προορισμό. Αργότερα φτάνει στο βαγόνι μια εργαζόμενη που ξέμεινε στο τρένο και τους πληροφορεί για τον θάνατο του οδηγού. Οι πρώτες στιγμές ελευθερίας γίνονται αγώνας για επιβίωση. Ψάχνωντας τρόπο να σταματήσουν το τραίνο που επιταχύνει συνεχώς πρέπει να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να δοκιμάσουν τις αντοχές και τα ηθικά τους όρια. Θαύματα δεν γίνονται... πανικός, απελπισία και αποκτήνωση - "Όχι, ζώο, είμαι κάτι χειρότερο. Άνθρωπος". Όταν ο διευθυντής τους φτάσει, ο Manny θα επαληθεύσει τη φήμη του και θα υπερβεί εαυτόν για να αναμετρηθεί με τον προσωπικό του δαίμονα.
  30- χρόνια μετά, παραμένει μια απο τις καλύτερες περιπέτειες που γυρίστηκαν ποτέ και αυτό γιατί ισορροπεί ανάμεσα στην ρεαλιστική καταιγιστική δράση και στην, σε βάθος, ανάπτυξη των χαρακτήρων πάνω σε ένα, αν και απλό, πολυεπίπεδο σενάριο με σεξπιρικές αναφορές και υπαρξιακές διαστάσεις. Από φυλακοταινία γίνεται θρίλερ δωματίου και από man vs machine vs nature adventure γίνεται ταινία καταδίωξης. Όπως σε όλες τις ταινίες φυλακής/απόδρασης ο θεατής ταυτίζεται με τους δραπέτες- ενεργοποιείται το απωθημένο ένστικτο της ελευθερίας- που κόντρα στη φύση και το νόμο παλεύουν να απεγκλωβιστούν από τη μοίρα τους. Παγωμένα τοπία εναλλάσσονται με την κλειστοφοβική ένταση στο εσωτερικό του βαγονιού και η απελπισία των ηρώων με τις προσπάθειες των υπαλλήλων να σώσουν το κύρος της εταιρίας ελένχοντας την πορεία του τρένου από τις αλάνθαστες ηλεκτρονικές κονσόλες. Οι εναλλαγές συναισθημάτων αποτυπώνονται στις πληθωρικές ερμηνείες των Jon Voight και Eric Roberts, που εδώ βρίσκονται στην καλύτερη στιγμή της καριέρας τους, και η αγωνία κορυφώνεται καθώς φτάνουμε προς το συγκλονιστικό φινάλε. Η ένταση σε κάθε πλάνο, ο ασταμάτητος ρυθμός και η απλότητα της ιστορίας πάνω στο καθολικό ζήτημα της ελευθερίας βρίσκουν την χρυσή τομή μεταξύ θεάματος και ουσίας και κάνουν για όλες τις μερίδες του κοινού την θέαση της μια μοναδική και αξέχαστη εμπερία

1.πρωτη εμφάνιση του Danny Trejo
2.νουβέλες του Edward Bunker (1933–2005) που έγιναν ταινία είναι τα Straight Time (1978) και Animal Factory (2000)
3.