Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Rififi (1955)

O Τόνι Στεφανουά βγαίνει απο τη φυλακή μετά απο 5 χρόνια.2 φίλοι του προτείνουν την ληστεία κοσμηματοπολείου. Με την προσθήκη ενός Ιταλού γυναικά εξπερ στα χρηματοκιβώτια στήνουν το μεγάλο κόλπο.
 Tο Χολλυγουντ κυνήγησε και εκτός αμερικής τον Jules -δεν δίνω ονόματα- Dassin απαγόρευοντας σε ευρωπαϊκές εταιρίες να τον προσλάβουν. Mετά από 5 χρόνια καταφέρνει να επιστρέψει, για βιοποριστικούς λόγους, με αυτη την χαμηλού προυπολογισμού διασκευή της ομώνυμης νουβέλας του Auguste le Breton. Ανακατεύοντας στοιχεία του αμερικάνικου και γαλλικού νουαρ, ανανέωσε και επαναπροσδιόρισε το ύφος του είδους, επηρέασε την επερχόμενη νουβελ βαγκ αλλά και τις ταινίες δράσης γενικότερα. Tην επιτυχία της ταινίας ακολούθησε η εμφάνιση ενός ολόκληρου υποείδους -heist movies- ταινίες με θέμα ληστείες.
Ο κουρασμένος πια Τόνι δυστάζει να πει το ναι. Αφού συναντήσει την πρώην ερωμένη του που τον πούλησε όταν αυτός φυλακίστηκε για τον ιδιοκτήτη κλαμπ Γκρούντερ- η μεγαλύτερη σκηνή εξευτελισμού που έγινε ποτέ- αλλάζει γνώμη και τελικά μπαίνει στο κόλπο για το γαμώτο της υπόθεσης θέτωντας στόχο όχι την βιτρίνα οπώς αρχικά ήταν το σχέδιο αλλά το χρηματοκιβώτιο. Η συμμορία προετοιμάζεται, παρακολουθεί, χρονομετρεί, μελετά και εξολοθρεύει τους συναγερμούς... ακολουθεί η Περίφημη πρωτοφανής 33λεπτη ανεπανάληπτη Αθόρυβη αγωνιώδης σκηνή του ριφιφι. Η ταινία δεν τελείωνει εδώ όπως συνηθίζεται. Ο Γκρούντερ και ο πρεζάκιας αδερφός του ανακαλύπτουν από απερεσκεψία του Ιταλού (Dassin) τα περι ληστείας και βάζουν στο μάτι τα κλοπιμαία . Ακολουθεί απαγωγή, θυσία, πιστολίδι και αγωνία μέχρι το ολέθριο κατάμαυρο φινάλε.
Ο Ντασεν -προ μελινας- παρουσιάζει τον υπόκοσμο πιο ανθρώπινο από ποτέ. Άνδρες με οικογένεια, όνειρα και πάθη δένονται με ένα κώδικα τιμής και αλληλεγγύης κάτω από το μεγάλο ρίσκο. Η αγωνία, αποφασιστικότητα, ελπίδα και ένταση της καθοριστικής αυτής στιγμής ζωγραφίζεται συνεχώς στα πρόσωπα τους. Ένας για όλους και όλοι για έναν στο βροχερό βρώμικο και σκοτεινό Παρίσι. Η τελευταία μεγάλη του δουλειά είναι ένα υποδειγματικό σκοτεινό πεσιμιστικό ατμοσφαιρικό αγέραστο αξεπέραστο φιλμ νουαρ με προτόγνωρες για την εποχή του σκηνές βίας ναρκωτικών και σεξ, ασταμάτητη δράση, ανατροπές και έντονο σασπενς."Ένα απο τα χειρότερα βιβλία που έχω διαβάσει έγινε το καλύτερο φιλμ νουαρ που έχω δει. Ιδιοφυές σενάριο, διάλογοι, σκηνικά, μουσική, καστ" είπε ο κριτικός ακόμα Francois Truffaut. "Μέσα στην παράδοση του γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, ο Ντασσέν δημιουργεί ένα αρχέτυπο για ένα ολόκληρο κινηματογραφικό είδος, ενώ ο τρόπος που χρησιμοποίησε το μουσικό μοτίβο για να δημιουργήσει ύφος και ατμόσφαιρα ήταν επαναστατικός" είπε ο Σκορτσέζε. Το βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες είναι λίγο.
1.«Ριφιφί» - λέξη αραβικής προέλευσης, καταχωρημένη στην αργκό του υποκόσμου με την έννοια της έντονης διαμάχης και μπλεξίματος, η οποία, μετά την επιτυχία της ταινίας, αναβαθμίστηκε σε όρο προσδιοριστικό της διάρρηξης «επιστημονικών προδιαγραφών».
2.Η σκηνή της ληστείας είναι τόσο ρεαλιστική που η ταινία απαγορεύτηκε σε πολλές χώρες καθώς ληστές αντέγραφαν τις τεχνικές που χρησιμοποιούν οι ήρωες κατά τη διάρκεια της διάρρηξης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου